İzmir’den Almanya’ya uzanan, kayıplarla dolu bir hayat hikayesi. Bu hikayenin baş kahramanı ise hemşire Vildan Bozyel… Kendine yeni bir hayat kurmak amacıyla Almanya’ya giden Bozyel, hiç aklına gelmeyen acılarla mücadele etmek zorunda kalmış. Annesi Vildan Bozyel’in hikayesini Almanya’da yaşayan iş inanı Mustafa Gökce aracılığıyla gazetemiz Yeni Bakış ile paylaşan Michaela Maxhütte-Haidhof, hayatında bir kez bile görmediği ancak İzmir’de yaşadıklarını tahmin ettiği akrabalarını arıyor.
Şiddetle dolu yıllar
Hemşire Vildan Bozyel’in hikayesini gazetemize ulaştıran iş insanı Mustafa Gökce, Bozyel’in 12 Nisan 1960 yılında çalışmaya başladığı İzmir Çocuk Hastanesi’nden kendi isteğiyle 24 Temmuz 1961 yılında ayrılığını ve bu yıllarda evlilik tarihi ve eşinin adı bilinmemekle birlikte, İzmir Çocuk Hastanesi’nden istifa ettiği tarihlerdeki belgelerde isminin ‘Vildan Mayna’ olarak geçmekte olduğunu söyledi. Bu bilgiler ışığında kızı Michaela ise, annesinin ilk eşinden ayrıldıktan sonra Almanya’ya taşınmış olabileceğini iddia etti. Gökce ise belgelerden hareketle, “İzmir’deki işinden ayrıldıktan yıllar sonra, 1965 yılında Almanya’nın Mainz şehrine giden Bozyel, burada Johannes-Gutenberg-Üniversitesi Hastanesi’nde çalışmaya başlamış. Vildan Bozyel, Almanya'ya geldiğinde kayıtlarda Türkiye´de evli olduğu ve bu evlilikten ‘Mayna’ soy ismini aldığı gözüküyor. Bir süre sonra bu evliliği sonlandırılmış olmalı ki, Almanya’da 1968 yılında Michaela’nın babası Benhard Schirmer ile Mainz’da bir Evanjelik Kilisesi olan Christuskirche’de evleniyor” dedi.
‘Türkçe konuşamıyorduk’
Michaela, işte bu yaşananlardan sonra annesi Vildan Bozyel için kabus dolu yılların başladığını anlattı. Berhard Schirmer, günler, haftalar, hatta yıllar boyu durmadan eşi Vildan’a şiddet uygulamış. Öyle ki, bu şiddet sonucu Vildan, dört defa hamileliğinde düşük yapmış. Bu yaşanan acılardan sonra Michaela erken doğmuş olmasına rağmen hayata tutunmayı başarmış. Baba Berhard Schirmer, eşi Vildan’ın kızları Michaela ile bir kez bile Türkçe konuşmasına izin vermemiş. Bu yüzden anadili Türkçe olmasına rağmen tek bir Türkçe sözcük bile konuşamadığını belirten Michaela o yılları, “Babam, annemin benimle Türkçe konuşmasına asla izin vermedi. Ne zaman annem benimle Türkçe konuşmaya çalıştıysa, babamdan çok ağır şiddet gördü ve annem benimle sadece Almanca konuşmak zorunda kaldı” şeklinde anlattı.
Mektuplara ağlardı
Michaela Maxhütte-Haidhof, annesi Vildan Bozyel’in 2016 yılında Bechtheim şehrinde bir huzurevinde 86 yaşında hayata gözlerini yumduğunu söyledi. Vefatından önce, son yıllarını Demans hastası olarak geçiren Vildan Bozyel, kızı Michaela ile yıllar boyu iletişim kuramadı. Annesinin 1965 yılında Almanya´ya gittikten sonra bir daha Türkiye’ye gelemediğini söyleyen Michaela, annesinin Türkiye’deki hayatıyla ilgili bildiği tek şeyin, "Sen teyzene çok benziyorsun" sözünden teyzesinin varlığı olduğunu belirtti. Michalea o yılları, "Annem, İzmir´den gelen her mektubu okuduğunda dakikalarca hüngür hüngür ağlar ve sonrasında krize girerdi. Bunu acısını da beni döverek alırdı” ifadeleriyle anlattı. Göke ise, “Michaela’nın bu sözlerinden annesi Vildan Bozyel’in Türkiye’deki hayatın da (muhtemelen önceki evliliğinde) sorunlar yaşadığını bunun da Türkiye’ye gelmesine mani olduğunu tahmin ediyoruz” dedi.
‘Konak Meydanı’nda fotoğraf çektirecek’
Michaela’nın annesiyle benzer bir kaderi yaşadığını, bugünlerini eşinden gördüğü şiddet sonucu, Bavyera eyaletinde yerleştirildiği bir kadın koruma yurdundan, boşanmak için Mainz şehrindeki mahkeme duruşmalarına ve avukat görüşmelerine gidip gelmekle geçirdiğini kaydeden Gökce, “Michaela, boşanması biter bitmez yeni bir hayata başlayacağını ve Türkiye'deki akrabalarını görmek istediğini, özellikle hayattaysa teyzesini veya varsa kuzenlerini görmek istediğini söyledi. Michaela, bir gün mutlaka annesinin doğup büyüdüğü şehir olan İzmir’i, annesinden duyduğu Konak-Platz’da (Konak Meydanı) fotoğraf çekilerek annesine selam göndereceğini söyledi” diye konuştu.
