İbn Rüşd, Kurtuba’da 1126 yılında seçkin bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası ve dedesi de Kurtuba’da kadılık yapmış, dedesi aynı zamanda Kurtuba Camii’nin imamıydı. Dedesinden dolayı “hafîd” (torun) olarak anıldı. İslam dünyasında “şârih”, Latin dünyasında ise “commentator” unvanıyla tanınan İbn Rüşd, Batı’da Averroes olarak bilinir.
İbn Rüşd, temel dini ilimleri babasından öğrendi ve Endülüs’te dönemin önde gelen alimlerinden fıkıh, hadis, usûl-i fıkıh, tıp ve matematik dersleri aldı. İşbîliye’de (Sevilla) bir süre kaldıktan sonra Kurtuba’ya döndü ve burada kadılık görevine başladı. Daha sonra Aristo’nun eserlerini şerh etmeye başladı ve felsefe alanında derinleşti.
İbn Rüşd’ün önemi, Aristo’nun eserlerini İslam dünyasına tanıtması ve yorumlamasıyla başlar. Felsefi düşüncesi ve yaptığı yorumlar, hem İslam dünyasında hem de Batı dünyasında uzun süre etkili olmuştur. Özellikle mantık, doğa bilimleri ve tıp alanındaki çalışmalarıyla tanınan İbn Rüşd, Endülüs’ün altın çağı döneminde bilim ve felsefenin gelişmesine büyük katkıda bulunmuştur.
Ancak siyasi nedenlerle gözden düşen İbn Rüşd, sürgün edilerek Elîsâne’ye yerleştirildi ve burada bir süre mecburi ikamet etti. Sürgün döneminde de çalışmalarını sürdüren İbn Rüşd, özellikle tıp ve felsefe alanında eserler vermeye devam etti.