Ahşap işçiliğine olan ilgisi ve yeteneği çocukluk yıllarında başlamış. Ozulu, "Serbest meslek erbabıydım, emekli olduktan sonra ne iş yapabilirim diye düşündüm ve ahşap işine girdim. Ahşaba karşı bir ilgim vardı, ahşaplarla hobi olarak ilgileniyordum, seviyordum tahta parçalarıyla bir şeyler yapmayı. Emekli olduktan sonra bu işi devam ettiriyorum." diyor.
Ürettiği ürünleri kışın atölyesinde hazırlayıp, yazın Saat Kule Meydanı'nda satışa sunan Ozulu'nun el yapımı ahşap ürünleri, şehir halkının ilgisini çekiyor. "En çok satış yaptığım ürün tahta kaşık." diyerek insanların nostaljik ürünlere, özellikle ahşap işçiliğine olan ilgisinden bahsediyor.
Mustafa Ozulu'nun hikayesi, çocukluk hevesini işe dönüştürerek, emeklilik sonrası kendi atölyesini kurup hayalini gerçekleştirmesiyle dolu. Teknolojinin ilerlemesiyle birlikte, insanların hala ahşaba olan bağlılığının ve bu el işçiliğinin öneminin sürdüğünü vurguluyor.