Deney, katılımcılara "öğretmen" ve "öğrenci" rolleri verilerek gerçekleştirilmiştir. Ancak aslında öğrenci rolünü oynayanlar bilim insanları veya aktörlerdir ve elektrik şoklarına maruz kalmazlar. Deneyin amacı, öğretmen olarak adlandırılan katılımcıların, öğrenci olarak adlandırılan kişilere yanlış cevap verdiğinde, onlara elektrik şoku verme isteği ve ne kadar ileri gidebileceğini ölçmektir.
Deneyde öğretmen rolündeki katılımcılara, öğrenci olarak adlandırılan kişilere yanlış cevaplar verdiğinde artan şiddette elektrik şoku verme görevi verilir. Şokların ciddiyeti her seferinde artar ve katılımcılara gerçekten acı verici olabileceği söylenir. Ancak aslında elektrik şoku verilmez ve öğrenci rolündeki kişilerin tepkileri kaydedilir.
Şaşırtıcı olan, çok sayıda katılımcının deneyin ilerleyen aşamalarında da emirlere itaat etmeye devam etmesidir. Birçok katılımcı, emirleri takip etmek konusunda ahlaki endişelerini bir kenara bırakmış ve şiddet uygulamıştır. Bu, otorite figürlerine karşı insanların nasıl itaatkâr olabileceğini ve zalim davranışlara nasıl yol açabileceğini gösteren önemli bir bulgudur.
Milgram Deneyi, etik sorunlar nedeniyle eleştirilmiş olsa da, insanların otoriteye körü körüne itaat etme eğilimini ve toplumsal baskılara nasıl boyun eğebildiklerini anlamak için önemli bir deney olarak kabul edilir. Aynı zamanda bu deney, insan davranışının karmaşıklığını ve etik sorunlarını incelemek için bir model olarak hizmet etmektedir.
