Sekban-ı Cedid, II. Mahmud döneminde kurulan kısa ömürlü bir Osmanlı ordusudur. Bu ordunun kuruluşu, Rusçuk ayanı Alemdar Mustafa Paşa'nın IV. Mustafa'yı tahtan indirip II. Mahmud'u tahta geçirmesiyle başlamıştır (28 Temmuz 1808). II. Mahmud'un tahta geçmesiyle Alemdar Mustafa Paşa sadrazam olmuş ve devletin ileri gelenleriyle bir toplantı yaparak Sened-i İttifak belgesini oluşturmuştur. Bu belgeyle ayanlar, hükümet emirlerine itaat etmeyi kabul etmişlerdir.
Nizam-ı Cedid ordusu, Sekban-ı Cedid adı altında yeniden yapılandırılmıştır ve Karaman valisi Kadı Abdurrahman Paşa bu yeni ordunun başına getirilmiştir. Ancak IV. Mustafa taraftarları ve yeniçeriler bu durumdan memnun değildi. 14 Kasım 1808 gecesi, yeniçeriler Alemdar Mustafa Paşa'yı öldürerek isyan etmişlerdir. İsyancılar, II. Mahmud'u tahttan indirmek için saraya saldırmışlardır. Kadı Abdurrahman Paşa ise Sekban-ı Cedid askerleriyle Topkapı Sarayı'nı savunmuş ve isyancılara karşı zafer kazanmıştır.
Ancak yeniçerilerin üstünlüğü sonucunda Sultan II. Mahmud, 18 Kasım 1808'de Sekban-ı Cedid'i dağıtmak zorunda kalmıştır. Kadı Abdurrahman Paşa ise Anadolu'ya kaçmış ancak isyancıların baskısıyla idam edilmiştir.
Sekban-ı Cedid, Osmanlı ordusunun klasik dönem askeri yapılanması içinde önemli bir dönüm noktası olmuştur. Modernleşme çabaları çerçevesinde kurulan bu yeni ordunun kısa süreliğine varlığı, II. Mahmud'un hükümdarlık dönemindeki reform çabalarının bir göstergesidir. Bu reform girişimleri, Osmanlı ordusunun daha önceki yapılanmasını değiştirmeyi ve güçlendirmeyi hedeflemiştir.
Sekban-ı Cedid'in kuruluşu ve sonu, Osmanlı İmparatorluğu'nun askeri yapılanması içindeki dönüşüm sürecinin anlaşılması açısından önemlidir. II. Mahmud dönemi, Osmanlı ordusunun modernleşme sürecindeki ilk adımlarından biri olarak değerlendirilir. Bu süreç, Osmanlı ordusunun geleneksel yapısından uzaklaşarak daha disiplinli ve modern bir askeri güç olma yolundaki çabalarını simgeler.
