İster tavlama cümleleri kursun ister çiçek alsın, herkesin kendine göre bir romantizm anlayışı var. Ancak uzmanlar artık dört temel özelliğin 'romantik yeterliliğe' katkıda bulunduğunu söylüyor.
-
Algısal Yetkinlik: Romantik yetkinlik düzeyleri yüksek olan partnerlerin ilişkilerine olumlu bakma olasılıkları daha yüksektir. Bu, güvensiz hissetmekten ve sorunlar hakkında çok fazla endişelenmekten uzak durdukları anlamına gelir.
-
Davranışsal Yetkinlik: Anti-sosyal partnerlerin ilişkilerde daha az becerikli olduğu düşünülmüştür. Bu arada, erişilebilir ve duyarlı olmak ilişki memnuniyetinin anahtarıdır.
-
Etkileşimli Yetkinlik: İlişki yeterliliği aynı zamanda diğer yarımızın özelliklerine de bağlıdır. Her iki eşin de iyimserlik, sosyallik ve erişilebilirlik açısından dengeli olması romantik tatmini artırabilir.
-
Assortatif Eşleşme: Benzer zeka, çekicilik, para, statü ve nezaket seviyelerine sahip partnerler uzun vadede çok daha iyi anlaşacaklardır.
Western Kentucky Üniversitesi tarafından yürütülen yeni bir çalışma, algısal, davranışsal, assortatif (Bireylerin, kendileriyle benzer genleri (genotipi) veya fiziksel özellikleri (fenotipi) taşıyan bireylerle birlikte olma eğilimleri) ve interaktif faktörlerin hepsinin mutlu bir ilişki kurmada rol oynadığını iddia ediyor.
Güvensizlik ve kıskançlıktan uzak duran partnerler, aşka 'bardağın dolu tarafı' olarak bakan 'romantik açıdan en yetkin' kişiler olarak görülüyor. Ancak tutku hiç de önemli görülmedi, çünkü araştırmacılar bunun gerçek anlamda sevgi, güven ya da bağlılığı yansıtmadığını söylüyor.
Araştırmanın başyazarı Michelle R. Persich Durham, "Araştırmamız, ilişkilerde problem çözerken sosyal bilişsel süreçlerin önemini ortaya koyuyor" dedi. Araştırmalarının bir parçası olarak uzmanlar, 'gündelik flörtten' 'evliliğe' kadar ilişkilerinin farklı aşamalarında olan ve çoğunluğu heteroseksüel olan 171 çiftle anket yaptı.
Katılımcılara basit yaşam tarzı farklılıklarından, partnerin gizli Tinder profilini keşfetmek gibi daha ciddi sorunlara kadar değişen 10 kurgusal senaryo verildi. Her bir partnere söz konusu sorunlara nasıl yanıt verecekleri soruldu ve yanıtları romantik yeterliliklerini ve memnuniyetlerini belirlemek için kullanıldı.
Genel olarak, bilim insanları erişilebilir ve duyarlı partnerlerin ilişkilerinde en memnun olanlar olduğu sonucuna vardı. Bu durum 'davranışsal yetkinlik' şemsiyesi altında değerlendirilmiş, daha anti-sosyal partnerlerin ilişkilerde daha az becerikli olduğu düşünülmüştür. İyimserlik de yetkinliğin önemli bir 'algısal' faktörü olarak kabul edilmiş ve en iyi partnerlerin sorunlu güvensizliklere ve şüphelere daha az eğilimli olduğu görülmüştür.