Ekonomik krizin etkileri her geçen gün artarak devam ediyor. Açlık ve yoksulluk giderek daha çok can yakıyor. Yaşamı devam ettirecek kadar temel gıda maddelerini almak bile çok güçleşti. Eskiden pazarlar yoksullar için umut oluyordu, artık pazarlardan da gıda temin etmek çok zor. Ortalama bir konut kirası asgari ücreti çoktan aştı. Ekonomik krizden önce yoksul olanlar şimdi açlar. Yani her geçen gün açların sayısı artıyor. Bütün bunlara rağmen yaşıyoruz ve hayat devam ediyor. Ekonomik kriz eğitim ve öğretimi de  çok etkiledi. Özellikle üniversite öğrencileri başta olmak üzere bütün öğrenciler çok zorlanıyorlar. Aileler çaresizler. Birçok öğrencinin okul hayatı zorunlu eğitimden sonra bitiyor. Konuştuğum birçok lise öğrencisi genç çocuk, ailesine katkıda bulunmak için çalışacağını eğitimine son vereceğini belirtti. Açlık ve yoksulluk sınırında yaşayanlar için aynı şehirde bile çocuk okutmak çok zorken başka şehirde okutmak çok başarılı olsalar da bu şartlarda imkansız. Devlet yurtları çok yetersiz.  Hadi diyelim yurda yerleşti. Yurt parası yemek, ulaşım, defter kitap vs. derken bir öğrencinin aylık en az 3-4 bin lira gideri oluyor. Yoksullar için bu çok para. Özel yurtların en ucuzu 5 bin lira En az 3 bin lira da diğer harcamalar olsa 8 bin lira yapar. Zaten bir emeklinin maaşı bu kadar. Öğrencilerin, birkaç kişi bir araya gelse de yine de ev kiralaması mümkün değil. Bu koşullarda çok başarılı çocuklar maalesef üniversite eğitimi alamıyorlar. Bu çok büyük bir haksızlıktır. Yazık bu çocuklara. Ekonomik krizin oluşmasında hiçbir suçları yok ama en çok onlar mağdur oluyorlar. Gencecik çocukların geleceği yok oluyor. Çok başarılı olan, iyi bir üniversiteyi kazanan ama ekonomik sorunlar nedeniyle okuyamayan bir gencin garsonluk vs. yapması çok acı. Bu durumda bizlerin bir şeyler yapması gerekiyor. Çünkü çocuklarımızın geleceği çok önemli, öğrenim görmeleri şart. Üniversite öğrencilerine burs veren birçok dernek ve vakıf var. Aydın ilerici, gerçekten gençlerin geleceğini düşünen vakıflara ve derneklere üye olabiliriz. Küçücük bir üye aidatıyla bile bir çocuğun okumasına katkıda bulunulabilir. Ben Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği ve Dostluk Yardımlaşma Derneği’ne üyeyim. Her ay az da olsa bir katkıda bulunuyorum. Hiç yoktan iyidir. Her ay dışarda yenilen bir yemek parası, dört paket sigara, iki kahve parası kadar bile katkıda bulunmak bir şeydir. Çocukların geleceği varsılların umurunda değil. Tanıdığım ve bu konuda öneride bulunduğum varsıl insanlar var hiç destek olmuyorlar, onların tek derdi daha çok para kazanmak. İş yine duyarlı özde insanlara düşüyor. Ekonomik durumu iyi olan ve yalnız yaşayan birçok kadın var. Bu insanlar evlerine bir kız öğrenci almayı deneyebilirler. Bu öğrencilerin barınma sorununun çözümünde çok önemli bir yer tutar. Zorunlu eğitim gören çocuklar ve üniversite öğrencileri hepimizin çocuklarıdır. Çok küçük bir katkı bir öğrencinin hayatını değiştirebilir. Çocuklarımızın eğitim hakkı gözetilmiyor,  iş yine duyarlı özde insanlara düşüyor. Düşünün bir tıp fakültesi öğrencisinin eğitimine katkıda bulundunuz, bu çok büyük bir şeydir. Gelecekte o insan kaç kişinin yaşamını kurtaracak. Bu örnekleri çoğaltabiliriz. Tüm öğrencilerimize başarılar diliyorum. Sevgiler…